przydybać

przydybać
przydybać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. dk IIa, przydybaćbię, przydybaćbie, przydybaćany, pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'niespodziewanie zastać kogoś na robieniu czegoś, zwykle niedozwolonego; przyłapać, schwytać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Przydybać kogoś na jedzeniu ciastek. Przydybał go na podglądaniu. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • przydybać — dk IX, przydybaćbię, przydybaćbiesz, przydybaćdyb, przydybaćał, przydybaćany pot. «zastać kogoś na czymś, zajść znienacka; schwytać, przyłapać» Przydybać kogoś na kradzieży …   Słownik języka polskiego

  • przy- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki pochodne od czasowników (niekiedy od innych wyrazów) oznaczający najczęściej» a) «osiągnięcie celu przestrzennego, bliskości, sąsiedztwa czegoś, np. przybiec, przynieść, przyciągnąć, przyprowadzić, przypłynąć»… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”